Et (&)
Znak pisarski, spełniający rolę polskiego spójnika „i”. Stosowany w językach, w których spójnik ten jest wieloliterowy, np. w jęz. angielskim – „and”, czy też niemieckim – „und". Stosowany tam, gdzie istotne jest zaoszczędzenie miejsca, np. plakaty, ulotki, krótkie przekazy informacji, a także jako typograficzny element zdobiący w napisach. W tekstach ciągłych nie ma potrzeby jego stosowania. W starszych tekstach łacińskich, angielskich czy francuskich występuje w abrewiaturze &c. oznaczającej et cetera.
Etym. łac. et – spójnik „i” (etka) [42]
ang. ampersand
Literatura:
[42] „Słownik Wyrazów Obcych” PWN, pod redakcją naukową prof. dr Zygmunta Rysiewicza. Rok wydania 1962
Znak pisarski, spełniający rolę polskiego spójnika „i”. Stosowany w językach, w których spójnik ten jest wieloliterowy, np. w jęz. angielskim – „and”, czy też niemieckim – „und". Stosowany tam, gdzie istotne jest zaoszczędzenie miejsca, np. plakaty, ulotki, krótkie przekazy informacji, a także jako typograficzny element zdobiący w napisach. W tekstach ciągłych nie ma potrzeby jego stosowania. W starszych tekstach łacińskich, angielskich czy francuskich występuje w abrewiaturze &c. oznaczającej et cetera.
Etym. łac. et – spójnik „i” (etka) [42]
ang. ampersand
Literatura:
[42] „Słownik Wyrazów Obcych” PWN, pod redakcją naukową prof. dr Zygmunta Rysiewicza. Rok wydania 1962