Asterysk
Znak pisarski w kształcie pięcio- lub sześcioramiennej gwiazdki, znajdujący się pomiędzy średnią i górną linią pisma. Najczęściej stosowany jako symbol odsyłacza do przypisu (w przypadku większej ilości przypisów na stronie stosuje się kolejno dwa, trzy i odpowiednio więcej asterysków). Występuje także jako graficzny rozdzielacz - pionowy (międzyakapitowy) lub poziomy (międzywyrażenowy) separator tekstu, a także jako wieloznacznik ogólny lub asteronim oraz jako element ozdobny. Potocznie zwany gwiazdką. [22] [23]
Etym. z gr. asterískos – gwiazdka
ang. asterisk
Literatura:
[22] Słownik współczesnego języka polskiego - Wilga 1998 - B. Dunaj
[23] Słownik wyrazów obcych. Warszawa: PWN, 1980, s. 52. ISBN 83-01-00521-1
Znak pisarski w kształcie pięcio- lub sześcioramiennej gwiazdki, znajdujący się pomiędzy średnią i górną linią pisma. Najczęściej stosowany jako symbol odsyłacza do przypisu (w przypadku większej ilości przypisów na stronie stosuje się kolejno dwa, trzy i odpowiednio więcej asterysków). Występuje także jako graficzny rozdzielacz - pionowy (międzyakapitowy) lub poziomy (międzywyrażenowy) separator tekstu, a także jako wieloznacznik ogólny lub asteronim oraz jako element ozdobny. Potocznie zwany gwiazdką. [22] [23]
Etym. z gr. asterískos – gwiazdka
ang. asterisk
Literatura:
[22] Słownik współczesnego języka polskiego - Wilga 1998 - B. Dunaj
[23] Słownik wyrazów obcych. Warszawa: PWN, 1980, s. 52. ISBN 83-01-00521-1