Gamma (Gradacja, Kontrastowość, Twardość)
1) Cecha charakterystyczna materiałów światłoczułych, określająca różnice gęstości optycznej, w jakich zostaną odtworzone na obrazie różnice tonalne fotografowanego obiektu. Używana do korekcji obrazu podczas skanowania, a także może być regulowana po skanowaniu. Przedstawiana jako funkcja tangensa kąta nachylenia odcinka liniowego krzywej charakterystycznej. Kontrastowość materiałów światłoczułych w czasie wywoływania rośnie do pewnej granicy. Materiały negatywowe w filmie mają stosunkowo niską kontrastowość - gradient średni ok. 0,6–0,7, materiały do reprodukcji kreskowej - ok. 3–5. Kontratowość zwana jest też gradacją lub twardością. Rozróżniamy materiały twarde - kontrastowe i miękkie - o niskiej kontrastowości. Negatyw normalny to ten, w którym harmonijnie wystąpi cała skala tonów: od bardzo ciemnych miejsc do prawie przezroczystych, z wyraźnie widocznymi szczegółami. Negatyw kontrastowy (twardy) będzie miał znacznie więcej miejsc bardzo ciemnych i przezroczystych oraz znacznie mniej pośrednich; a miejsca najjaśniejsze i najciemniejsze będą pozbawione szczegółów. Negatyw niekontrastowy (miękki) będzie się składał z samych tonów pośrednich, bez miejsc przejrzystych i najciemniejszych. [24]
2) Funkcja przetwarzania obrazu w grafice komputerowej, korygująca zniekształcenia wprowadzone np. przez monitor lub skaner, poprzez redukcję nadmiernego kontrastu obrazu wejściowego np. fotograficznego. [63]
3) Stosunek rozpiętości gęstości optycznej przetwarzanego obrazu do rozpiętości gęstości optycznej obrazu oryginału. [1]
ang. gamma
Literatura:
[1] Cichocki, Ruczka - Słownik Poligraficzny
[24] Bogdan Kamiński Prepress i barwy 1997, wydawnictwo Translator s.c. Warszawa
[63] Michael Freeman „Lustrzanki cyfrowe. Poradnik eksperta” National Geogrphic 2007
1) Cecha charakterystyczna materiałów światłoczułych, określająca różnice gęstości optycznej, w jakich zostaną odtworzone na obrazie różnice tonalne fotografowanego obiektu. Używana do korekcji obrazu podczas skanowania, a także może być regulowana po skanowaniu. Przedstawiana jako funkcja tangensa kąta nachylenia odcinka liniowego krzywej charakterystycznej. Kontrastowość materiałów światłoczułych w czasie wywoływania rośnie do pewnej granicy. Materiały negatywowe w filmie mają stosunkowo niską kontrastowość - gradient średni ok. 0,6–0,7, materiały do reprodukcji kreskowej - ok. 3–5. Kontratowość zwana jest też gradacją lub twardością. Rozróżniamy materiały twarde - kontrastowe i miękkie - o niskiej kontrastowości. Negatyw normalny to ten, w którym harmonijnie wystąpi cała skala tonów: od bardzo ciemnych miejsc do prawie przezroczystych, z wyraźnie widocznymi szczegółami. Negatyw kontrastowy (twardy) będzie miał znacznie więcej miejsc bardzo ciemnych i przezroczystych oraz znacznie mniej pośrednich; a miejsca najjaśniejsze i najciemniejsze będą pozbawione szczegółów. Negatyw niekontrastowy (miękki) będzie się składał z samych tonów pośrednich, bez miejsc przejrzystych i najciemniejszych. [24]
2) Funkcja przetwarzania obrazu w grafice komputerowej, korygująca zniekształcenia wprowadzone np. przez monitor lub skaner, poprzez redukcję nadmiernego kontrastu obrazu wejściowego np. fotograficznego. [63]
3) Stosunek rozpiętości gęstości optycznej przetwarzanego obrazu do rozpiętości gęstości optycznej obrazu oryginału. [1]
ang. gamma
Literatura:
[1] Cichocki, Ruczka - Słownik Poligraficzny
[24] Bogdan Kamiński Prepress i barwy 1997, wydawnictwo Translator s.c. Warszawa
[63] Michael Freeman „Lustrzanki cyfrowe. Poradnik eksperta” National Geogrphic 2007