Kerning
Regulowanie odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków w danym kroju pisma i jego odmianie. Określane w ten sposób są nie tylko odstępy pomiędzy lierami, ale także pozostałymi znakami (np. litera-cyfra, cyfra-cyfra, cyfra-znak interpunkcyjny). Jest to jeden ze sposobów regulacji świateł międzyliterowych, mający na celu podniesienie estetyki typograficznej tekstu i czytelniści. Kerning może być ujemny lub dodatni. Częściej stosowany jest kerning ujemny (tzw. podcinanie) czyli dosuwanie do siebie znaków, które wyglądają na nienaturalnie oddalone, a także nasuwanie znaków na siebie. Kerningiem dodatnim jest odsuwanie od siebie znaków sprawiających wrażenie zbyt ściśniętych. [1]
ang. kerning
Literatura:
[1] Cichocki, Ruczka - Słownik Poligraficzny
Regulowanie odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków w danym kroju pisma i jego odmianie. Określane w ten sposób są nie tylko odstępy pomiędzy lierami, ale także pozostałymi znakami (np. litera-cyfra, cyfra-cyfra, cyfra-znak interpunkcyjny). Jest to jeden ze sposobów regulacji świateł międzyliterowych, mający na celu podniesienie estetyki typograficznej tekstu i czytelniści. Kerning może być ujemny lub dodatni. Częściej stosowany jest kerning ujemny (tzw. podcinanie) czyli dosuwanie do siebie znaków, które wyglądają na nienaturalnie oddalone, a także nasuwanie znaków na siebie. Kerningiem dodatnim jest odsuwanie od siebie znaków sprawiających wrażenie zbyt ściśniętych. [1]
ang. kerning
Literatura:
[1] Cichocki, Ruczka - Słownik Poligraficzny